استارتاپ کوچکی که میتواند آمازون و اینستاکارت را در جنگ تحویل مواد غذایی شکست دهد
استارتاپ کوچکی که میتواند آمازون و اینستاکارت را در جنگ تحویل مواد غذایی شکست دهد
نبود کالاهای مورد نظر و هزینهی زیاد حملونقل تنها بخشی از مشکلات فروشگاههای بزرگ هستند. اما این مشکلات برای استارتاپهای کوچک بهعنوان یک فرصت در نظر گرفته میشوند.
سونیا من خبرنگار شرکت Inc است. او با تمرکز روی شرکتهای سازمانی و بازارهای غیر رسمی کارآفرینی، بخش کسبوکار مرتبط با تکنولوژی را پوشش میدهد. او در این مقاله عملکرد چندین شرکت و استارتاپ مرتبط با خریداری مواد غذایی را مورد بررسی قرار داده است و در مورد ویژگیهای یک فروشگاه اینترنتی خوب صحبت میکند. حرفهای او را در ادامهی این مقالهی زومیت از زبان خودش بخوانید:
من یک فرد جوان هستم و خریدن مواد غذایی برایم استرسزا و رنجآور است. به این دلیل که باید در طول خرید با آدمهای دیگر برخورد داشته باشم و در صفهای شلوغ صندوق منتظر بمانم. چه چیزی باعث میشود که من هنوز نمیتوانم تمام مواد غذایی مورد نیازم را به صورت آنلاین خریداری کنم؟ مگر این موضوع هدف شرکتهایی مانند آمازون و اینستاکارت نیست؟ پس چه چیزی مانع تحقق آن میشود؟
موضوع این است که ایجاد یک موقعیت مشابه برای کاری که شرکت آمازون با فروش کتاب و شرکت اوبر با گرفتن تاکسی انجام داد، نیازمند فرهنگ سازی است. این فرهنگ سازی باید با کم کردن مشکلات مردم، میزان اعتماد آنها را بالا ببرد و از همه مهمتر، باید این کار را با هزینهی اندکی انجام دهد. این چیزی است که در ذهن مردم ماندگار میشود و باعث از بین رفتن سنتهای قدیمی خواهد شد.
در حال حاضر خرید آنلاین مواد غذایی به طور گسترده در میان مردم جا نیفتاده است. رقابت کردن در این فضا بسیار سخت است. اما هنوز فضای آن اشباع نشده و استارتاپها میتوانند با وارد شدن به این فضا، با یکدیگر به رقابت بپردازند. بهعنوان مثال ایجاد یک تجربهی خوب از جستجو در میان مواد غذایی، یکی از مواردی است که استارتاپها میتوانند روی آن تمرکز کنند. گشت زدن در یک سوپرمارکت مجازی اگر به خوبی طراحی شده باشد میتواند نگرانیهای ناشی از اختلاف قیمت را از بین ببرد. هیچ وبسایت یا اپلیکیشنی نتوانسته است تجربهی قدم زدن در راهروی فروشگاه و نگاه کردن به محصولات را شبیهسازی کند. خرید آنلاین، متفاوت از نگاه کردن به قفسههای پر از مواد غذایی است و بیشتر روی طبقهبندی محصولات تمرکز میکند.
بهعنوان مثال وبسایت Brandless تجربهی خوب و ایدهآلی از یک خرید آنلاین برای من ایجاد میکند. تمام محصولاتی که در این وبسایت عرضه میشوند عمومی هستند و تنها یک نوع از آنها در دسترس است. به عبارتی محصولات هیچ تنوعی از نظر برند و نوع ندارند. طبق گزارش سایت بیزنس اینسایدر، شما هنگام خرید از این وبسایت تنها به ۲ مورد باید توجه کنید: اینکه چه چیزی میخواهید و چه تعداد از آن احتیاج دارید.
متأسفانه این وبسایت هزینهی حمل ۹ دلاری دارد مگر اینکه مقدار خرید شما بیشتر از ۷۲ دلار باشد. همچنین فقط مواد فاسد نشدنی را برای خرید عرضه میکند.
آمازون و اینستاکارت نیز برای حمل و نقل خود هزینهی جدا دریافت میکند و به عبارتی سبد خریدتان باید پر باشد تا احساس کنید هزینهی جدایی که برای حملونقل پرداخت میکنید ارزشش را دارد.
هر سرویسی که به جای من به یک واسطهی سوم برای خرید محصولات مراجعه کند، هزینهی زیادی برای من دارد و نمیتواند اعتمادم را جلب کند. من به هیچ فروشگاهی اعتماد ندارم و نمیتوانم قبول کنم محصولاتی را که ندارند به سلیقهی خودشان جایگزین کنند. همچنین پایگاه دادهی آنها هنوز به اندازهای قوی نشده است که بتواند تشخیص دهد آیا محصول مورد نظرم تا روز بستهبندی سفارش موجود خواهد شد یا خیر. این بسیار آزاردهنده است که بخواهم محصولاتم را با دقت کامل سفارش دهم و به یک فروشگاه محلی نیز مراجعه کنم تا بتوانم اقلامی را که فروشگاه اینترنتی ارائه نمیدهد از آنجا خریداری کنم.
سایت Good Eggs با مدیریت مستقیم انبارهای خود این مشکل را تا حدودی حل کرده است. این شرکت در سال ۲۰۱۱ بنیانگذاری شده و نیاز شما به مواد غذایی را برآورده میکند. اما این شرکت مشکلات مالی دارد و خدمات خود را تنها در سانفرانسیسکو عرضه میکند. خدمات این شرکت محدود است و حتی تمام شهرهای آن ناحیه را هم شامل نمیشود.
استارتاپ تازه کار دیگری به نام Farmstead کار خود را در ماه می سال ۲۰۱۶ آغاز کرده است. این استارتاپ برای جلوگیری از اشتباهات مالی شرکت Good Eggs تصمیم گرفت که در تکنولوژی خود از هوش مصنوعی استفاده کند. الگوریتمهای هوش مصنوعی این استارتاپ تشخیص میدادند که اکنون به کدام مادهی غذایی مانند شیر، تخممرغ و … احتیاج است و این اساس کار استارتاپ را تشکیل میداد. حتی شرکت آمازون نیز با این تدارکات عالی که دارد، نتوانسته است راهی برای سازماندهی انبارهای خود پیدا کند. طبق گزارش Bloomberg شرکت آمازون در پروژهی فروشگاه مواد غذایی خود پول زیادی از دست داده است.
استارتاپ Farmstead مراکز کوچک توزیع را در نظر میگیرد و محصولات محدودی را با ضمانت موجودیت بالا عرضه میکند. این فروشگاه بهترین محصولات را عرضه میکند و معمولا برای انتخاب آنها از بازخورد مشتریها استفاده میکند. این استارتاپ مشتریها را تشویق میکند که محصولات خود را به صورت هفتگی سفارش دهند و افرادی که چنین کاری انجام دهند از پرداخت هزینهی حملونقل معاف میشوند. Farmstead توانسته است در ۱۲ ماه گذشته ۱۵ هزار سفارش به مشتریها تحویل دهد و ۷۰ درصد مشتریهای خود را حفظ کند. فرآیند جذب مشتری آنها روبهرو رشد است و هر ماه ۳۰ درصد به تعداد آنها افزوده میشود. این استارتاپ همچنین به تازگی مبلغ ۲.۸ میلیون دلار سرمایه دریافت کرده است.
آیا این فروشگاه میتواند تمامی نیازهای من را برطرف کند و باعث شود که برای تهیهی مواد غذایی نیازی به خرید در فروشگاههای محلی نداشته باشم؟ خیر. زیرا این شرکت هنوز خدمات خود را به شهری که در آن زندگی میکنم عرضه نکرده است. اما به محض ارائهی سرویسدهی، مشتری ثابت آن میشوم و دیگر نیازی نیست که خانه را برای خرید کردن ترک کنم.
درنهایت میتوان اینطور نتیجهگیری کرد که تنوع کم محصولات، تضمین موجودیت کالاهایی که مشتری سفارش میدهد و قیمت معقول تحویل خرید از جمله ویژگیهای یک فروشگاه اینترنتی مواد غذایی خوب هستند.
جهت مشاهده سایر مطالب مشابه و عضویت در کانال کلیک کنید